CENNET ANNELERÄ°N AYAKLARI ALTINDADIR
Yüce Rabbimizin en mükemmel olarak yarattığı insanların, dünyaya gelmesi için anneye ihtiyaçları vardır.
CENNET ANNELERÄ°N AYAKLARI ALTINDADIR
Yüce Rabbimizin en mükemmel olarak yarattığı insanların, dünyaya gelmesi için anneye ihtiyaçları vardır. Ä°nsan neslinin devamını saÄŸlama, yetiÅŸkinlik çağına kadar onların ihtiyaçlarını temin etme, terbiye ve eÄŸitimleriyle ilgilenme, hastalıklardan ve tehlikelerden koruma görevini de anne-babaya verilmiÅŸtir. Bu nedenle Kur’an-ı Kerim’de, Allah’a itaat ve ibadetten sonra anne-babaya saygı gösterilmesi, iyilik ve ikramda bulunulması emredilmiÅŸtir.
Kendi ihtiyaçlarını karşılamaktan aciz, ilgi ve ÅŸefkate muhtaç olan çocukların yüce Allah’tan sonra en çok muhtaç olduÄŸu insan annedir. Anne; sevgi, ÅŸefkat ve merhamet demektir. Annesiz çocuklar; boynu bükük, kalbi kırık ve mahzundur. Bir insan için annenin önemi çok büyüktür, onun yerini hiçbir ÅŸeyin doldurması mümkün deÄŸildir. Anne kucağı sıcak yuvadır, huzurdur, güvendir, en iyi sığınaktır.
Kur’an-ı Kerim’de, çocuÄŸun dünyaya geliÅŸinde annenin üstlendiÄŸi görev ve çektiÄŸi sıkıntılara dikkat çekilerek, insandan annesine teÅŸekkür etmesi ve iyilikte bulunması istenmiÅŸtir: “…Sizi annelerinizin karnında bir yaratılıştan öbürüne geçirerek üç (kat) karanlık içinde oluÅŸturuyor…” (Zümer, 39/6) “Ä°nsana da, anne babasına iyi davranmasını emrettik. Annesi onu her gün biraz daha güçsüz düşerek karnında taşımıştır. Onun sütten kesilmesi de iki yıl içinde olur. (Ä°ÅŸte onun için) insana şöyle emrettik: “Bana ve anne babana şükret, dönüş banadır.” (Lokman, 31/14), “Biz insana anne babasına iyi davranmayı emrettik. Annesi onu ne zahmetle karnında taşıdı ve ne zahmetle doÄŸurdu!” (Ahkâf, 46/15)
Varlık sebebimiz olan annelerimiz hiçbir zaman incitilmemeli; onlara daima hürmet gösterilmeli ve iyi davranılmalıdır.
Nitekim Yüce Allah, Kur’an-ı Kerim’de kendisine kulluk edilmesini emrettikten sonra ikinci sırada anne-babaya iyilik edilmesini emretmiÅŸtir: “Rabbin, kendisinden baÅŸkasına asla ibadet etmemenizi, anaya-babaya iyi davranmanızı/ihsanda bulunmanızı kesin olarak emretti…” (Ä°srâ, 17/23), “Allah’a ibadet edin ve ona hiç bir ÅŸeyi ortak koÅŸmayın, ana babaya (…) iyilik edin.” (Nisâ, 4/36)
Anne-babaya iyilik ve ihsanda bulunulmalı, onlara daima güzel ve tatlı söz söylenmeli, meşru istekleri yerine getirilmelidir. Eğer birlikte yaşanmıyorsa onları sık sık ziyaret etmeli, ellerini öpüp hal ve hatırlarını sormak suretiyle gönülleri hoş edilmelidir. Bakıma muhtaç iseler yeme, içme, barınma gibi ihtiyaçları karşılanmalıdır.
Anne-babalara saygısızlık yapmamalı, kaba ve sert davranmamalı, kırıcı söz söylememeli, bağırıp çağırmamalı, asla el kaldırılmamalıdır. Anne-babasına saygısızlık ve itaatsizlik edenler, Allah’a isyan etmiÅŸ ve büyük günah iÅŸlemiÅŸ olurlar.
Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyrulmaktadır: “…EÄŸer onlardan biri, ya da her ikisi senin yanında ihtiyarlık çağına ulaşırsa, sakın onlara “öf!” bile deme; onları azarlama; onlara tatlı ve güzel söz söyle.” (Ä°srâ, 17/ 23)
Anne-babaya gerek saÄŸlıklarında ve gerekse ölümlerinden sonra hayır dua edilmelidir. Kur’an’da anne-babaya dua edilmesi emredilmektedir:
“De ki: “Rabbim! Tıpkı beni küçükken koruyup yetiÅŸtirdikleri gibi sen de onlara acı.” (Ä°srâ, 17/24) Kur’an-ı Kerim’de peygamberlerin anne-babaları için yaptıkları dualar örnek olarak gösterilmiÅŸtir: “Rabbimiz! Hesap görülecek günde, beni, ana-babamı ve inananları bağışla.” (Ä°brahim, 14/41)
Hz. Peygamber (s.a.s.) de hadis-i ÅŸeriflerinde annelerin hakkına riayet etmenin, onlara iyilik ve ikramda bulunmanın önemini ifade buyurmuÅŸlardır: Allah Resûlü, “Hangi amel daha faziletlidir?” diye soran sahabeye, “Vaktinde kılınan namazdır” diye cevap verir. “Sonra hangisidir?” diye sorduÄŸunda ise, “Ana-babaya iyilik yapmaktır” buyurur. (Müslim, Ä°man, 137)
Peygamber Efendimiz (s.a.s.) bir gün; “Burnu yerde sürtünsün! Sonra burnu yerde sürtünsün! Sonra burnu yerde sürtünsün” buyurur. Sahabe, “Kimin burnu yerde sürtünsün ey Allah’ın Resûlü!” diye sorduÄŸunda Hz. Peygamber (s.a.s.); “Ä°htiyarlığı anında annesi ile babasından birine yahut her ikisine yetiÅŸip de, onlar sebebiyle cennete giremeyenin” buyurur. (Müslim, Birr, 9) Ayrıca Hz. Peygamber (s.a.s.), anne-babaya kötülük yapmayı büyük günahlar arasında saymıştır. (Müslim, Ä°man, 143)
Anne, ailenin ve toplumun temel taşıdır. Annelere gereken değeri veren milletler yükselir, huzurlu ve mutlu olur. Öyleyse başlarımızın tacı olan annelerimize hak ettikleri sevgi, saygı ve hürmeti göstermeliyiz.Ne mutlu annesine babasına saygı gösterip cenneti hak edenlere.
